csg271.125 EPISTOLA CXII. AD PRATRES IN PROVINCIA GOTHORUM. (Anno incerto.) Errorem refutat eorum qui nolunt sacerdotibus peccata confiteri; et confessionis necessitatem astruit. HIDE LINKS TO MANUSCRIPTS
| 1 | Dilectissimis viris fratribus et patribus in provincia Gothorum, humilis Ecclesiae Christi vernaculus Albinus diaconus salutem. |
| 2 | Plurima vestrae sagacitatis et religionis laus nostris saepius insonuit auribus, seu propter sacratissimam monachorum vitam, seu propter religiosam laicorum conversationem: dum illi ab omni strepitu saecularis inquietudinis soli Deo vacare desiderant, et isti inter mundanas occupationes castissimam vitam rationabili consideratione degere dicuntur. |
| 3 | [Quid hac fraternae charitatis vicissitudine iucundius?] Illi quotidianis suos contribules orationibus adiuvare non desistunt: isti intercessores suos praesentis vitae solatiis sustentare gestiunt: quod quisque gratiam benedictionis sibi a Deo datam in alterutrum refundat. |
| 4 | Unde et nos vestrae pietatis exemplis edocti, nostri navigii cursum orationibus vestrae sanctitatis ad portum perpetuae quietis dirigi precamur. |
| 5 | Nos quoque mutuo charitatis officio vestrae sanctitati aliquantulas piae admonitionis litterulas dirigere curavimus, propter quasdam consuetudines, quae vestris inoluisse feruntur regiocsg271.126nibus. |
| 6 | Dicitur vero neminem ex laicis suam velle confessionem sacerdotibus dare, quos a Deo Christo cum sanctis apostolis ligandi solvendique potestatem accepisse credimus (Matth. XVI, 19, et XVIII, 18). |
| 7 | Quid solvit sacerdotalis potestas, si vincula non considerat ligati? |
| 8 | Cessabunt opera medici, si vulnera non ostendunt [Cod. Sal., ostenduntur] aegroti. |
| 9 | Si vulnera corporis carnalis medici manus exspectant, quanto magis vulnera animae spiritalis medici solatia deposcunt? |
| 10 | Deo vis, o homo, confiteri, quem nolens volens latere non poteris: Ecclesiae Christi, in qua peccasti, satisfacere negligis. |
| 11 | Cur ipse Christus leprosum, quem mundavit, sacerdotibus se iussit ostendere (Matth. VIII, 4)? |
| 12 | Cur Lazarum quatriduanum resuscitatum alios solvere iussit (Ioan. XI, 44)? |
| 13 | Nunquid non fasciamenta mortui eodem verbo solvere poterat, quo mortuum vitae redditum de sepulcro prodire iussit? |
| 14 | Cur interrogavit caecos ad se clamantes, quid volucsg271.127issent (Matth. XX, 32)? |
| 15 | An ignorare cordis eorum voluntatem potuit, qui optatum lumen oculis illorum reddere valuit? |
| 16 | Forte si Deum latere, sicut hominem potuisses, nec Deo plus quam homini confiteri voluisses. |
| 17 | Superbiae hoc genus esse videtur sacerdotem iudicem despicere. |
| 18 | Si dicis: Bonum est confiteri Domino (Psal. XCI, 2): sed bonum est huius confessionis te habere testem. |
| 19 | Licet non semper confessio poenitentiam significet, sed saepissime laudem, ut in Evangelio ipsa Veritas dixit: Confiteor tibi, Pater coeli et terrae (Matth. XI, 25), id est, laudo te, Pater coeli et terrae. |
| 20 | Et in Symbolo dicitur: Confiteor unum baptisma et caetera, quae sequuntur ad idem respicientia verbum: quod verbum, id est, confiteor, in hoc loco confessionem fidei, non peccatorum designat. |
| 21 | Erubescis homini in salutem tuam ostendere, quod non erubescis cum homine in perditionem tuam perpetrare? |
| 22 | Ancillam tuam iniquitatis tuae consciam vis habere, et sacerdotem Christi reconciliationis tuae csg271.128 non vis habere adiutorem? |
| 23 | Per inimicum corruisti, et non vis per amicum resurgere? |
| 24 | Multum offendisti Dominum tuum, et alium non vis habere reconciliatorem, nisi te ipsum? |
| 25 | Confidis per orationes tuas salvari? |
| 26 | Spernis apostolicum praeceptum dicentis: Orate pro invicem, ut salvemini; et iterum: Si quis peccator est, oret pro eo sacerdos, ut salvetur. |
| 27 | Quid ad haec dicitis, quae in eadem epistola leguntur: Confitemini alterutrum peccata vestra (Iacob. V, 14, 15, 16), ut deleantur delicta vestra? |
| 28 | Quid est, quod dixit: alterutrum? |
| 29 | nisi homo homini, reus iudici, aegrotus medico? |
| 30 | Ipsa quoque Sapientia per Salomonem dixit: Qui abscondit scelera sua, non dirigetur (Prov. XXVIII, 13); id est, non dirigetur in viam salutis, qui peccata sua celare studet. |
| 31 | Nunquid Deo abscondi possunt scelera nostra, qui omnia videt, novit et considerat? |
| 32 | Ab homine possumus abscondere quae agimus, at non Deo. |
| 33 | Nonne David praesente Nathan propheta, qui se arguebat pro csg271.129 peccato suo dixit: Peccavi Domino (II Reg. XII, 13)? |
| 34 | Ecce tantus vir testem confessionis suae voluit habere prophetam. |
| 35 | Et quia non erubuit confiteri quod impie gessit, statim audivit: Ecce Dominus transtulit peccatum tuum. |
| 36 | Homini patefecit vulnus suum, et a Deo mox remedium accepit. |
| 37 | Nam et in Levitico saepissime, Domino mandante, peccator ad sacerdotem mittitur cum victima, quam offerens Deo oret pro eo, et dimittatur ei (Lev. V, 12). |
| 38 | Quae sunt nostrae victimae pro peccatis, a nobis commissis, nisi confessio peccatorum nostrorum? |
| 39 | Quam pure Deo per sacerdotem offerre debemus; quatenus orationibus illius, nostrae confessionis oblatio Deo acceptabilis fiat, et remissionem ab eo accipiamus, cui est sacrificium spiritus contribulatus, et cor contritum et humiliatum non spernit (Psal. L, 19). |
| 40 | Christus pro nostris sceleribus ab inimicis iudicari in hunc mundum venit, ut nos redimeret a diaboli servitute: et nos csg271.130 dedignamur a sanctis Dei sacerdotibus iudicari, ut liberemur a vinculis peccatorum nostrorum? |
| 41 | Ille absque omni peccato, hominum assistere, et hoc impiorum, iudicio non renuit: et nos cum multis peccatis hominum iudicia, et hoc sanctorum, subire contemnimus? |
| 42 | Nonne in sacro baptismate sacerdotibus Christi nostrae fidei confessionem et abrenuntiationem Satanae dare debemus, et sic sacerdotali ministerio, divina operante gratia, ab omnibus ablui peccatis? |
| 43 | Cur etiam et in secundo poenitentiae baptismate, per confessionem humilitatis nostrae, ab omnibus post primum baptisma peractis, eadem divina miserante gratia, sacerdotali similiter auxilio non debemus absolvi peccatis? |
| 44 | Si peccata sacerdotibus non sunt prodenda, quare in Sacramentario reconciliationis orationes scriptae sunt? |
| 45 | Quomodo sacerdos reconciliat, quem peccare non novit? |
| 46 | Si consiliis, iuxta Salomonem, tractanda sunt csg271.131 bella (Prov. XX, 18), quali audacia sine consilio ecclesiasticorum ducum pugnare nos adversus diabolum confidimus? |
| 47 | Item eodem dicente, legimus: Frater, qui adiuvatur a fratre, quasi civitas firma est (Prov. XVIII, 19). |
| 48 | Quem adiuvat sacerdos Christi dux exercitus Dei et rector castrorum illius, si nullus ab eo suae salutis auxilium quaerere dignatur, si nemo occulta diabolicae fraudis vulnera illius medicinali dexterae tractanda ostendit? |
| 49 | Inaniter itaque posita sunt in Ecclesiis remedia, et synodali auctoritate litteris mandata contra omnia peccatorum nostrorum vulnera, quae vel antiqui hostis versutia, vel negligentia mandatorum Dei spiritaliter aut carnaliter nobis infliguntur; si non his qui in Ecclesia Christi statuti sunt ad sananda putrida scelerum nostrorum ulcera, revelantur. |
| 50 | Corde enim creditur, dicit Apostolus, ad iustitiam, csg271.132 ore autem confessio fit ad salutem (Rom. X, 10). |
| 51 | Non solum catholicae fidei, sed etiam pura peccatorum confessio [cum cordis compunctione] nobis ad salutem proficit sempiternam, dicente Scriptura: Dic prior iniustitias tuas, ut iustificeris (Isai. XLIII, 26). |
| 52 | Et iterum: Iustus in principio accusator est sui (Prov. XVIII, 17). |
| 53 | Si iustus, quanto magis peccator? |
| 54 | Si forte dicis cum Psalmista: Dixi, confitebor adversum me iniustitiam meam Domino (Psal. XXXI, 5). |
| 55 | Et ego cum eodem dicam: Quoniam tacui, inveteraverunt ossa mea (Ibid. vers. 3). |
| 56 | Et iterum cum alio propheta: Computruerunt iumenta in stercore suo (Ioel. I, 17). |
| 57 | Quid est (autem) iumenta in stercore suo putrescere, nisi criminosos quosque in putredine peccatorum suorum iacere? |
| 58 | Qui peccat, iacet; qui confitetur, surgit [Cod. Sal. surget]. |
| 59 | Qui poenitentiam agit, revertitur ad patrem suum, sicut prodigus filius in Evangelio legitur dixisse: Surgam, et ibo ad patrem meum, et dicam ei: pater! |
| 60 | peccavi in coelum et coram te (Luc. XV, 18). |
| 61 | Sed semel sacerdoti in praesentia divinae pietatis confessio faciencsg271.133da sufficit. |
| 62 | Semper autem Domino cum lacrymis et cordis contritione faciendam esse arbitramur. |
| 63 | Omnis enim qui male agit, odit lucem, et non venit ad lucem, ut non arguantur opera eius: qui autem facit veritatem, venit ad lucem, ut manifestentur eius opera, quia in Deo sunt facta (Ioan. III, 20, 21). |
| 64 | Vos igitur, viri fratres, filii lucis estis et non tenebrarum, populus acquisitionis et non perditionis: gens sancta (I Petr. II, 9): Christi sanguine acquisita. |
| 65 | Ambulate ut filii lucis in omni bonitate (Ephes. V, 8, 9), et pietate, et castitate, exuentes veterem hominem cum peccatis suis, et induentes novum, qui secundum Deum creatus est (Coloss. III, 9, 10). |
| 66 | Sit conversatio vestra coelestis et non terrena. |
| 67 | Diligite iustitiam, et odio habete iniquitatem. |
| 68 | Qui sanus est, defendat se scuto fidei, ne clandestina antiqui hostis sagitta eum vulnerare valeat (Ephes. VI, 16). |
| 69 | Si quis vero propter fragilitatem carnis, vel propter negligentiam circumspectionis vulneratur, citius ad confessionis medicinam recurrat, ne per illecebram csg271.134 malae consuetudinis vix eradicari [Cod. Sal., eradicare] valeat peccatum. |
| 70 | Tres enim mortuos Dominum Iesum Christum evangelica narrat historia suscitasse: filiam archisynagogi in domo (Marc., V, 38 seq.), filium viduae extra portam civitatis (Luc. VII, 12 seq.), Lazarum quatriduanum de monumento ad vitam vocavit (Ioan. XI). |
| 71 | Qui sunt hi tres mortui, nisi tria genera peccantium, quae modo quotidie divina confitentibus suscitare solet gratia? |
| 72 | Filiam suscitat in domo, dum consentientem in corde peccare, revocat a peccati perpetratione. |
| 73 | Filium viduae extra portam civitatis suscitat, dum peccantem foris in opere ad poenitentiae medicamenta confugere facit. |
| 74 | Fetentem vero in mala consuetudine peccati, dum lacrymas poenitentiae elicit ex corde, suscitat, et ex ecclesiastica auctoritate solvere eum iubet, ut dignus sit communione Domini, et particeps sacri altaris efficiatur. |
| 75 | Haec cogitate, charissimi fratres, et in qualicunque harum trium mortium genere si quis iaceat, citius ad confessionis probatissima medicamenta confugiat, salutifero poenicsg271.135tentiae se abluat medicamine: ut non ad iudicium damnationis, sed ad salutem sanctificationis communicet corpore et sanguine Domini nostri Iesu Christi. |
| 76 | Et cum gratiarum actione semper rememorate quomodo vos divina misericordia de terra tenebrarum et frigoris, de regione ignorantiae et iniquitatis, transtulit in loca lucis et laetitiae, in tabernacula abundantiae et iustitiae: et elegit vos sibi in filios pietate paterna, ut per vos nomen illius nuntietur in gentibus. |
| 77 | Sequimini vestigia sanctorum Patrum, et nolite in catholicae fidei religionem novas inducere sectas. |
| 78 | Cavete vobis venenosum erraticae infectionis fermentum: sed in sinceritate et veritate mundissimos sacrae fidei panes comedite: et vinum, quod divina electis suis miscuit sapientia, bibite: et cantate Deo vestro in concordia pacis, et unanimitate charitatis perpetuae csg271.136 canticum laudis, et cum militia coelesti consona voce laudate Deum et dicite: Gloria in excelsis Deo, et in terra pax hominibus bonae voluntatis (Luc. II, 14). |
| 79 | Divina vos praeveniat gratia, et subsequatur ubique clementia, et in omni opere bono florere faciat, viri fratres dilectissimi et sanctissimi patres. |